piątek, 28 października 2011

Słowniczek kulinarny - "T"


Tabasco -
sos wytworzony ze strąków bardzo ostrej papryki, które gniecie się na miazgę i solone umieszcza się na 3 lata w dębowych beczkach. Potem usuwa nasiona i skórki, a płynny sos miesza z octem. Już jedna kropla wystarczy, aby potrawa nabrała ostrości.


Tagliatelle - makaron o kształcie długich wstążek, uważany za jedyną z najlepszych bolońskich odmian "pasty". Makaron typu tagliatelle podaje się najczęściej z sosem mięsnym lub grzybowym.


Tapas - drobne zakąski zimne lub gorące, tradycyjnie podawane w hiszpańskich barach. Przyrządzane są zwykle ze skorupiaków, warzyw lub mięsa.


Tofu - biała gładka masa utworzona z nasion soi. Ma słodkawy smak i delikatny zapach. Używa się jej do sporządzania dań z warzyw, jajek, krabów. W kuchni wegetariańskiej zastępuje mięso. Występuje w kilku odmianach, jako tofu jedwabiste, miękkie i twarde. W lodówce przechowuje się przez tydzień, zanurzone w codziennie zmienianej wodzie.


Tortilla - w Hiszpanii jest to rodzaj omletu z różnymi dodatkami, który smaży się na dużej patelni. W Ameryce Środkowej tortillas to nie duże placki, podobne do naleśników, smażone z kukurydzianego ciasta.

Słowniczek kulinarny - "S"


Salsa -
gęsty sos przyrządzony z pomidorów, cebuli i chili, z dodatkiem różnych przypraw, podawany z tortillami. Po włosku i po hiszpańsku salsa znaczy "sos".


Saute - (
sauté ) określenie techniki smażenia na patelni kawałków mięsa, drobiu, ryb. Na niewielką ilość mocno rozgrzanego tłuszczu kładzie się np. płat cielęciny i szybko smaży z obydwu stron. Ścięte białko mięsa mniej wchłania tłuszczu. Potrawy  sauté smaży się tuż przed podaniem.

Shiitake - grzyby stosowane w kuchni chińskiej i japońskiej, sprzedawane najczęściej w postaci suszonej.


Sos sojowy - jedna z najważniejszych przypraw stosowana w kuchniach Dalekiego Wschodu. Sos sojowy otrzymuje się poprzez solenie i fermentację pszenicy, drożdży i fasolki sojowej. Istnieje wiele odmian sosu sojowego - od brunatnego, mocno słonego i pikantnego, poprzez bardzo jasny i słodkawy.


Stir-fry - sposób smażenia małych jednakowej wielkości kawałków warzyw lub mięsa na patelni lub w woku. Smażymy szybko, na gorącym tłuszczu, potrawę cały czas trzeba mieszać, by kawałki równomiernie się rumieniły.


Strączkowe rośliny - fasolka była jednym z pierwszych uprawianych przez człowieka warzyw, a dzisiaj rośliny strączkowe zajmują ważne miejsce w kuchni Bliskiego Wschodu, Azji, Ameryki Południowej. Suszone czy świeże ziarna często zastępują mięso, dzięki wysokim walorom odżywczym. Suszone przed gotowaniem należy  zazwyczaj moczyć w wodzie.


Szalotki - drobne, bardzo jędrne cebulki, które rosną w zbitych
  gniazdach, a ich układ przypomina główkę czosnku. Szalotka ma wyrazisty smak i aromat, łączy zapach czosnku i cebuli.

Słowniczek kulinarny - "R"

Redukowanie - gotowanie na silnym ogniu, zwłaszcza sosów, bulionów, w celu zmniejszenia ich objętości. Redukowanie sprawia, że sos gęstnieje i staje się bardziej esencjonalny, aromatyczny.

Ricotta - miękki ser produkowany we Włoszech z serwatki. Najczęściej ten twarogowy ser stosowany jest do słodkich naleśników, deserów. Wymieszany ze szpinakiem i parmezanem jest doskonałym nadzieniem do ravioli.


Rukiew wodna - liście tej rośliny mają korzenny smak i są dobrą przyprawą do zup, twarogów, mięs. Bogata w witaminy i żelazo. Rukiew wodna używana jest do dekorowania gorących potraw.

Słowniczek kulinarny - "P"


Papaja -
duży przypominający kształtem gruszkę owoc z drzewa tropikalnego. Ma cienką, pomarańczowej barwy skórkę i słodki, pachnący miąższ. Zielona, niezbyt dojrzała, bywa spożywana jako jarzyna. Dojrzałą podaje się jak melony, do wędzonych wędlin, pikantnych potraw. Skropiona rumem jest lekkim deserem.


Parmezan - bardzo twardy ser dojrzewający 2-4 lata. Dzięki małej zawartości wody można go przechowywać przez długie miesiące (w lodówce). Utarty ma w kuchni szerokie zastosowanie. Posypuje się nim spaghetti, sałatki, warzywa i rybne zupy. Zagęszcza sosy, flaki, dodaje do słonych wypieków. Parmezanem posypuje się potrawy przygotowane do zapiekania w beszamelu.


Pasta - włoska nazwa makaronu, przyjęta powszechnie w wielu kuchniach świata. Zazwyczaj wyrabiana z semoliny (pszenicy durum), wody, jaj i oliwy z oliwek. Pasty przyprawiane są szpinakiem, pomidorami, sokiem z czerwonych buraków, szafranem, ziołami i wówczas mają tęczowe barwy. Włosi znają dziesiątki kształtów i fasonów past - inne podają z sosami mięsnymi, jeszcze inne przeznacza się do zapiekanek, sałatek, zup.


Pekan - północnoamerykańskie orzechy, słodsze od włoskich i bardziej aromatyczne. Używa się ich do surówek, zapiekanek i potraw wegetariańskich. Słynny pecan pie to ciasto na kruchym spodzie z grubą warstwą orzechowego nadzienia.


Pesto - gęsty sos utarty z orzeszków pinii (patrz piniole), świeżej bazylii, czosnku, parmezanu i oliwy z oliwek. Pesto ma świeży, ostry smak i aromat. Sos podaje się do makaronu, warzyw i przyprawia nim inne sosy.


Piniole - nasiona szyszek pinii, jadane na surowo lub prażone jak orzeszki ziemne.


Pięć smaków - chińska mieszanka przypraw, w skład której wchodzą zmielone korzenie: anyżek gwiazdkowy, koper włoski, goździki, cynamon i kwiat pieprzowy. Mieszankę kupuje się gotową w sklepie, najlepiej w sklepie z artykułami azjatyckimi. Ma dość łagodny smak i bardzo bogaty aromat. Pięć smaków służy głównie do przyprawiania kurczaka i kaczki.


Piure - (purée) ugotowane i przetarte przez sitko ziemniaki lub warzywa, czasem wszelkie potrawy o kremowej konsystencji. Owoce piure są podstawą lekkich deserów. Ziemniaki piure towarzyszą delikatnym daniom z ryb i mięsa. Piure jarzynowe przyprawia się często śmietaną, żółtkami, a ziemniaki mlekiem, śmietanką i świeżym masełkiem. Zupy piure z grochu, podawane jako garnitur do golonki wieprzowej.

Platan - nazywany czasem bananem skrobiowym, tylko wyglądem przypomina banany. Surowy nie nadaje się do jedzenia. Większy i mniej słodki od banana podawany jest jako jarzyna. Piecze się go na ruszcie, smaży w głębokim tłuszczu, dodaje do duszonych potraw.

Polenta - włoska potrawa przyrządzana z ciasta kukurydzianego, które ochładza się i rozsmarowane na marmurowych płytach, a następnie kroi się w kostkę, krążki i smaży lub zapieka. Podaje jako dodatek do sosów, duszonych mięs i ryb lub jako samodzielne danie.


Prosciutto - włoska nazwa surowej, wędzonej lub gotowanej szynki. Poza Italią używa się tego określenia do surowej szynki (wędzonej lub suszonej) podawanej w cieniutkich płatkach.

Słowniczek kulinarny - "O"


Oliwa extra virgin -
oliwa najwyższej jakości, otrzymywana z pierwszego tłoczenia oliwek. Tłoczenie przeprowadza się zawsze na zimno, bez zastosowania substancji chemicznych. Jest droga i używa się jej na surowo, głównie do sałatek. Do smażenia używa się oliwy z drugiego tłoczenia (olio vergine di oliva) lub rafinowane (olio d'oliva), znacznie tańsze.


Owoce morza - z włoskiego zwane też frutti di mare, co oznacza jadalne mięczaki (ostrygi, małże, przegrzebki i omułki) i skorupiaki (homary, krewetki, kraby, raki). Czasem do owoców morza zalicza się ślimaki, pająki morskie, jeże, ale nigdy ryby. Krewetki łowione są na całym świecie, zarówno w morzach ciepłych, jak i zimnych. Mają od 2,5 cm do 10 cm długości. W handlu pojawiają się świeże (zwłaszcza w rybackich portach), mrożone, konserwowe, ze skorupkami i bez skorupek. Najbardziej cenione są duże krewetki - scampi. Ich białe mięso podczas gotowania różowieje i jest słodkawe w smaku. Małe krewetki z ciepłych mórz różnią się smakiem od swoich krewniaków z zimnych mórz i są zazwyczaj stosunkowo tanie. Sprzedawane są po ugotowaniu, obraniu i zamrożeniu. Najczęściej używa się ich do potraw gotowanych lub smażonych.

Niektóre owoce morza jada się na surowo, skropione tylko cytryną, inne smaży się na maśle lub oliwie, jeszcze inne gotuje w wodzie lub wywarach jarzynowych. Słynne muszle świętego Jakuba - małże w dużych muszlach, zwane też przegrzebkami - zapieka się z ziołami, masłem, niekiedy z sosami i podaje w muszlach na stół. Z owoców morza przyrządza się sałatki, pikantne koktajle, zupy, farsze do pasztecików, omletów, smaży na grillu, dodaje do wielu sosów. Kraby i słodkowodne raki jada się najczęściej gotowane.

Słowniczek kulinarny - "M"


Mąka kukurydziana -
drobno zmielona służy do zagęszczania sosów i budyniów, także do pieczenia ciast. Gruboziarnista używana jest w wielu kuchniach świata, tak jak mąka pszenna i żytnia. W krajach Ameryki Łacińskiej piecze się z niej chleb, placki, naleśniki. W północnych Włoszech polenta, zrobiona z gruboziarnistej mąki, wody i soli, jest codziennym pożywieniem. Rumuni przygotowują z grubo mielonej kukurydzy mamałygę.


Mousaka - warzywno-mięsna zapiekanka znana we wszystkich krajach bałkańskich. Najczęściej warstwy zapiekanki tworzą: plastry bakłażanów, cukinii, pomidorów, cebuli i mielonego mięsa. Potrawę zalewa się sosem, posypuje utartym serem i wstawia do piekarnika.


Mozzarella - biały, bardzo łagodny i miękki ser używany we włoskiej kuchni do pizzy, spaghetti czy lasagne. Często jadany z pomidorami, papryką i cebulą. Kiedyś wytwarzany z mleka bawolic, teraz z krowiego.

Słowniczek kulinarny - "L"


Limona -
zwana też limetą (limonką) to cytrynowy owoc z ciemnozieloną skórką i słomkowym miąższem. Smakiem przypomina cytrynę, ale zarówno skórka, jak i sok mają więcej aromatu. Znacznie kwaśniejsza od cytryny używana jest w kuchni do przyprawiania ryb, potraw z grilla, koktajli i deserów.

Słowniczek kulinarny - "K"


Kapary -
pączki kwiatowe drzewa kaparowego o oliwkowym kolorze, marynowane w zalewie octowej lub oliwnej. Kapary mają pikantny smak i są dość słone. Wchodzą w skład różnych sosów (zawsze tatarskiego) i sałatek. Dodaje się je do befsztyków, ryb, eskalopek cielęcych.

A jak zrobić swojskie kapary, znajdziecie - tu:
Polskie kapary - zróbmy sami 

kasztany jadalne - małe, okrągłe kasztany o ciemnobrązowej skórce, kruchym, białym miąższu i delikatnym smaku. Kupuje się je w skorupce, którą potem usuwa się przez gotowanie (ok. 20 minut), pieczenie lub prażenie (wówczas z lekko ściętym czubkiem). Posiekane, pocięte w słupki dodaje się do farszów, sufletów, zup, smaży razem z warzywami. W postaci piure są świetnym dodatkiem do deserów i lodów. Kupuje się je także przetworzone: posiekane lub utarte.

kotlety sojowe - suszony produkt wyrabiany z odtłuszczonych ziaren soi. Po namoczeniu w wodzie przypominają mięso i doskonale nadają się do duszenia, pieczenia i gotowania. W próżniowym opakowaniu można je przechowywać 12 miesięcy.


kuskus - grubsza lub drobniejsza kasza z pszenicy w kształcie kuleczek, o złocisto-kremowym kolorze. W Afryce Północnej  kuskus ciągle jest produkowany ręcznie: ziarenka kaszy spryskuje się słonawą wodą, posypuje białą mąką, uciera w dłoniach drobniutkie kuleczki, następnie parzy i suszy. Błyskawiczny kuskus - produkowany przemysłowo - wystarczy wymieszać z gorącą wodą lub bulionem, podgrzać na parze lub poddusić z odrobiną masła i wody - i kuskus już gotowy. Tradycyjnie wytwarzany gotuje się znacznie dłużej. Jak wiele kasz, kuskus ma wszechstronne zastosowanie w kuchni. Towarzyszy zarówno potrawom z mięsa, jak i z warzyw i owoców.

Słowniczek kulinarny - "J"


Jarmuż -
intensywnie zielona, lekko twarda roślina liściasta, niegdyś często stosowana w polskiej kuchni. Jej kędzierzawe. jakby fryzowane liście zdobią półmiski z potrawami. Sparzony wrzątkiem jarmuż dusi się podobnie jak szpinak, dodaje do innych warzyw i zup.

Julienne - technika krojenia warzyw w cienkie słupki. W takiej postaci dodaje się je - po obgotowaniu, smażeniu - do ryb, mięs i rosołu.

Słowniczek kluninarny - "I"


Imbir -
przyprawa o korzennym, lekko cytrynowym i palącym smaku. Można kupować zmielony, ale znacznie więcej aromatu ma świeży korzeń. Kłącza dobrze przechowują się w lodówce zawinięte w gazę i skrapiane od czasu do czasu wodą. Przed użyciem należy odciąć plasterek , zdjąć skórkę i ucierać na tarce. Bez imbiru nie ma kuchni egzotycznej, ale i europejska kuchnia, zwłaszcza angielska, ceni wyrafinowany charakter tej przyprawy. Stosuje się go do zup, wieprzowiny, kurcząt, potraw z ryżu, baraniny. Także do słodkich kompotów, ciast.

Słowniczek kulinarny - "H"


Hadodock
- handlowa nazwa wędzonego plamiaka (znanego też jako łupacz), bardzo smacznej ryby morskiej z rodziny dorszowatych. Mięso jasne, po uwędzeniu z ciemnopomarańczową skórką, wysoko cenione w kuchni francuskiej, angielskiej i niemieckiej. Wędzone filety (czasem moczone w wodzie) dusi się, gotuje na parze, piecze na ruszcie, dodaje do zapiekanek.

Słowniczek kulinarny - "G"


Gazpacho -
hiszpański chłodnik z papryki, pure'e z pomidorów, ogórka, cebuli, czosnku, oliwy z oliwek i octu. Choć w Hiszpanii przyrządza się wiele regionalnych odmian tej słynnej zupy. Tradycyjny przepis pochodzi z Andaluzji. Chłodnik zagęszcza się miękiszem pszennego chleba, a następnie wstawia do lodówki by dojrzał. Podaje się z małymi grzankami i posiekanymi świeżymi warzywami.


Gnocchi - małe kluski przyrządzane z mąki, ziemniaków, czasem mąki kukurydzianej lub kaszy manny. Podaje się polane masłem lub zalane rosołem. Czasem zapieka z serem, szpinakiem, sosem pomidorowym. Jedna z wielu mącznych specjalności kuchni włoskiej.


Gotowanie na wolnym ogniu - utrzymywanie potraw tuż poniżej temperatury wrzenia. Jeśli nie ma w domu termometru do sprawdzenia temperatury gotujących się dań, należy regulować płomień, tak by potrawa lekko wrzała jedynie przy brzegach garnka.


Grissini - długie, chrupkie paluszki w kształcie ołówka, wyrabiane z drożdżowego ciasta i często posypywane solą, przyprawami. Te znakomite paluszki pieczono już pod koniec XVII wieku w Turynie.


Gruye're - ser o smaku zbliżonym do ementalskiego, jednak bardziej dojrzały i wyrazisty. W Polsce znany jako grojer. Jeden z najbardziej znanych serów, używany do zapiekanek typu quiche, białego sosu Mornay, fondue. Doskonale nadaje się do topienia, gdyż nie ciągnie się w nitki.


Grzyby - używane w kuchni jako przyprawa i główny składnik wielu dań. Z kilku gatunków grzybów hodowlanych najpopularniejsze są pieczarki. Należy wybierać jędrne, suche i czyste pieczarki, a unikać zwiędłych, przyczerniałych. Młodych pieczarek nie obiera się ze skórki. Leśne grzyby mają wyśmienity smak i aromat, zarówno świeże jak i suszone. Grzyby mają znikomą wartość odżywczą, ale są doskonałą przyprawą do zup i sosów, stanowią cenny składnik rozmaitych farszów. Kuchnia francuska dysponuje najdroższym i najcenniejszym grzybem: truflą
; kuchnia chińska i japońska stosuje shiitake - hodowlane grzyby, które sprzedaje się suszone. Boczniaki, grzyby wywodzące się z Azji, mają łagodniejszy smak i aromat niż shiitake, a podczas obróbki cieplnej kurczą się o połowę. Należy pamiętać, że grzyby zbyt długo gotowane twardnieją i tracą smak. Zawsze soli się je pod koniec gotowania.Na temat grzybów, już pisałam Tu:



Suszenie grzybów
Kilka sposobów na to, jak urządzić grzyba
BOCZNIAK i co nieco o nim 
Idziemy na grzyby ?!

środa, 26 października 2011

Crostini, croutons

 
Znalezione obrazy dla zapytania Crostini gif  Crostini - "małe grzanki" używane do dekorowania potraw, najczęściej przyrządzane z bułki pokrojonej w plasterki.

Croutons - drobne kostki chleba lub bułki, opiekane lub smażone bez skórki. Te drobne grzanki dodaje się do sałatek, jajecznicy, warzyw i dipów.


niedziela, 23 października 2011

"Aioli" i wstęp

 
 Podobny obraz

  "Aioli" - francuski majonez czosnkowy, stosowany do zimnych ryb, jajek na twardo, sałaty, gotowanych warzyw.

Bruschetta

 http://www.acetispizzeria.com/images/Slide4.gif
"Bruschetta" - (wym. brusketta). Włoska przekąska, której podstawą jest chrupiące pieczywo posmarowane oliwą i startym czosnkiem, podawane z z mieszanką świeżo pokrojonych pomidorów i ogórków, posypane ziołami.
 

wtorek, 18 października 2011

Majeranek

   W starożytnym Egipcie uchodził za symbol szczęścia. Ludy starożytne ceniły go zwłaszcza jako roślinę leczniczą, skuteczną przeciw wszystkim chorobom, a szczególnie przeziębieniom. 
   Dziś jest jedną z najpopularniejszych przypraw (nie tylko) w kuchni polskiej. Nawet w najmniejszym ogródku powinno znaleźć się kilka roślin majeranku, choć nie jest to roślina łatwa w uprawie. 
   Pochodzi ona z Południa, marznie więc podczas ostrych zim i musi być siana na nowo każdej wiosny, ale warta jest tego zachodu. 
   Występuje w kilku odmianach. Jedną z nich jest ulubione przez Francuzów i Włochów oregano. Znany pod nazwą Origanum majorana, przez co bywa mylony z lebiodką, rzeczywiście blisko spokrewnioną z majerankiem. Majeranek działa żółciopędnie, toteż ułatwia trawienie tłustych potraw.

Laurowe drzewko

Zwane inaczej laurem szlachetnym, warzywem lub drzewem bobkowym - pochodzi z krajów śródziemnomorskich. Przez Greków i Rzymian uważane było za symbol sławy. Wieńcami z wawrzynu zdobiono głowy bohaterów, poetów i mężów stanu. Nam drzewo laurowe kojarzy się głównie z listkami, które dodajemy do wielu potraw. Zrywa się je wprost z drzewa, a następnie suszy. To wiecznie zielone drzewo jest także przepiękną rośliną ozdobną.

 Fotka z netu

W sklepie                                                                             Dostępne są tylko całe, ususzone liście. Jeśli w przepisie występują sproszkowane listki, musimy je pokruszyć. Kupując je starajmy się wyczuć, czy nie połamały się zbytnio w trakcie transportu. Liście nie powinny być także blade.

W kuchni                                                                              
Liście laurowe to obok pieprzu i soli jedna z popularniejszych przypraw. Dodaje się je do większości wywarów i zup, a także do potraw mięsnych (zarówno duszonych, jak i pieczonych) oraz bigosu. Mają cierpki aromat i smak, dlatego do potrawy wystarczy dodać jeden listek, który wyjmuje się przed podaniem. Bez listka laurowego nie obejdą się marynaty do ciemnych mięs, oraz marynowane ogórki, kapusta, dynia i inne warzywa.

W lecznictwie                                                                         
Sporządza się z nich esencję lub maść, pomocną przy schorzeniach reumatycznych. Równie dobrze może nam posłużyć w leczeniu łupieżu. Musimy zrobić płukankę do włosów z liści laurowych. W tym celu bierzemy szklankę zagotowanej wody i wrzucamy 3 łyżeczki pokruszonych liści, przykrywamy i parzymy około 25 minut. Po tym czasie, odcedzamy płyn i płukanka gotowa. Każdorazowo używać podczas mycia włosów, po spłukaniu szamponu, polać płukanką i masować skórę głowy. Pozostawić na około godzinę, następnie włosy wypłukać. Wywar z liści laurowych może być dodawany do kąpieli wodnych, w celu złagodzenia bólów kończyn.

 
Ciekawostki                                                                          
W starożytnej Grecji poświęcony był Apollinowi (według mitologii nimfa Dafne, uchodząc przed zakochanym w niej Apollinem została zamieniona na swą prośbę w drzewo laurowe).
Jeśli umieścimy kilka liści laurowych w szafach, szufladach, ich zapach skutecznie odstraszy karaluchy. A trzymany w woreczku z mąką zapobiegnie zalęganiu się wołków i innych owadów.


Średniowieczne uczty zaczynały się od dania, na które składały się gotowane jabłka i prowansalskie figi zapiekane z liśćmi laurowymi. Liście laurowe, podobnie jak skórka pomarańczowa, służyły także do aromatyzowania wody, w której dawnymi czasy płukano ręce podczas uczt.

środa, 12 października 2011

Dania z warzyw

Warzywa w roli głównej

Leczo z cukinią

Leczo z cukinią Leczo to najbardziej znane u nas węgierskie danie. Możemy je przyrządzać na różne sposoby w wersji bezmięsnej lub dodać wędlinę. Ja zrobiłam owe leczo z cukinią, która dała cały posmak tej potrawie.  LECZO Z CUKINIĄ Składniki: 2-3 papryki (może być kolorowa), 2-3 cukinia najlepsza nie duża, około 20 dag [...]

Botwinka duszona z jabłkami

Botwinka duszona z jabłkami Botwinka duszona z jabłkami, przyrządzona na ciepło jest znakomitą jarzynką do kotletów z mielonego mięsa. BOTWINKA DUSZONA Z JABŁKAMI (dla 4 osób)  Składniki: 2 cebule, 2 pęczki botwiny z buraczkami ( od 8 małych lub 4 większe buraczki), jabłko, sól, pieprz, sok z 1/2 cytryny, łyżeczka mąki, [...]

Bigosik – z młodej kapustki

Bigosik – z młodej kapustki Gdy mam młodą kapustę, robię z niej różne różności, a to gołąbki, pyszne i zdrowe surówki oraz bigosik. Uwielbiam ją w każdej postaci, nawet surowe listki sobie chrupię, jak  ... królik. Dzisiaj chcę Wam napisać jak robię z niej bigosik, wiem, że można ją tylko sparzyć i ugotować na zasmażce, ale ... ja wolę kapustę [...]

Bób w pomidorach z tymiankiem

Bób w pomidorach z tymiankiem Bób to najpożywniejsze ze wszystkich warzyw. Możemy go przyrządzić na kilka sposobów - niekoniecznie musi być jadany gotowany i polany masłem. A więc dla odmiany zróbmy go, np.w pomidorach. - - Bób w pomidorach z tymiankiem (dla 4 osób) Składniki: 400 g bobu, 5 łyżek oliwy, 800 g pomidorów, 4 ząbki [...]

wtorek, 11 października 2011

Kruche "kanapeczki" z jabłkami

   Azalko, wcześniej mi napisałaś, że jabłek masz w bród, zresztą i sezon na nie mamy, więc mam jeszcze jedną propozycję na smaczne ich zagospodarowanie. 

   Przepis ten został przeniesiony z mojego poprzedniego bloga (w ramach przenosin). Widzę jak ślinka Wam już leci na nie i na pewno się nie mylę, bo te jabłkowe kanapeczki są warte tego ...:))

niedziela, 9 października 2011

Jarzębiak

Nie tak dawno napisałam post o jarzębinie do mięs, i właśnie pod nim postawiono mi pytanie - "Ciekawa jestem, czy napiszesz, jak sporządzić jarzębiak ? (...)". Moja droga, mówisz i masz ... :))

Jarzębiak wg. Wikipedii, jest wódką owocową z nalewu jarzębinowego z dodatkiem destylatów owocowych i destylatu winnego oraz naturalnego karmelu. Jarzębiakiem nazywa się także nalewkę na owocach jarzębiny, i o takiej chcę napisać.

czwartek, 6 października 2011

Lubczyk

 W medycynie ludowej przypisywano lubczykowi czarodziejską moc - uznawano go za afrodyzjak. Jego kłącza stosowano też jako środek leczniczy, łagodzący dolegliwości żołądkowe i przyspieszający trawienie. Szczególnie  roślina ta ceniona była w średniowieczu. O tym możemy dowiedzieć się z XII wiecznych pamiętników Hildegardy, przeoryszy klasztoru w Rupertsbergu. Lubczyk służył wówczas przede wszystkim jako lek na wszelkiego rodzaju dolegliwości.

 Fotka zapożyczona z Netu.
Lubczyk jest wysoką, okazałą rośliną. Ma proste łodygi, na których pojawiają się latem żółte kwiatki zebrane w baldachimy. Jego aromat i smak przypominają przyprawę maggi. Nic dziwnego, bo produkuje się ją właśnie z lubczyku.

Korzenie lubczyku zbiera się jesienią z roślin kilkuletnich. Wykopane i dobrze umyte powinny być następnie nawleczone na sznurki i suszone na słońcu lub na strychu.

W sklepie                                                       
Najłatwiej dostępny jest sprzedawany w niewielkich opakowaniach lubczyk suszony. Świeży jest raczej rzadkością na rynku. Dlatego najlepiej wyhodować go samemu w ogródku. Bardzo popularna jest płynna przyprawa maggi.

W kuchni                                                       
Lubczyk ma intensywny zapach, nieco podobny do selera, i korzenny. Można go wyczuć nawet po dodaniu odrobiny przyprawy. Dlatego lepiej używać jej z umiarem. Poprawia smak dań z fasoli, ziemniaków, mięs (zwłaszcza dziczyzny), potraw rybnych. Zupy jarzynowe i rosoły zyskają oprócz smaku, także przyjemny zapach. Świeże listki dodaje się podobnie jak natkę, do sosów i sałatek.

Na zdrowie                                                 
W medycynie ludowej stosowany w nieżytach górnych dróg oddechowych, jako środek wykrztuśny, jako lek pobudzający krwawienia miesiączkowe, a także pobudzający pobudliwość seksualną. Polecany także w chorobach dróg moczowych oraz schorzeniach przebiegających ze zmniejszeniem wydalania moczu.

Postacie leku
Odwar. Łyżkę rozdrobnionych korzeni zalać szklanką wody, dobrze wymieszać i ogrzewać przez 30 minut, nie dopuszczając do wrzenia. Przecedzić, pić 3 razy dziennie po łyżce Stołowej.

Ciekawostki                                            
"Dawniej lubczykowi przypisywano wielką moc, wierzono np. że wykopany wraz z nacią dnia 1 października o szóstej rano, wielkie i znamienite skutki czyni w małżeństwie, roztyrki i niezgody w nim równa. Upięty we włosach lub przyczepion do sukni ślubnej, miał przynosić szczęście młodej parze. Dodany do pierwszej kąpieli po urodzeniu dziecka, też miał przynosić szczęście w miłości, ale tylko dziewczynkom".

Animowany autor w 1614 r, tak pisze.
"Dziewki umiem porządnie
  do młodzieńców zwodzić.
Uczynię, co nie będzie  nigdy dzieci rodzić.
Za mąż nigdy nie pójdzie, której ja chcę zgoła.
Uczynię to a prędko, bo mam takie zioła." 
Pomocne źródło - Wikipedia 

sobota, 1 października 2011

Szarlotka z migdałami i stary samowar

    Nadchodzi jesień, a właściwie już nadeszła, chociaż jak na razie nie dała mi się odczuć, że już jest. 

   U mnie pogoda jest fenomenalna, niczym latem. Z tym, że wieczory i ranki są jednak chłodne. 

   Wraz z jesienią przyjdzie czas chłodu i słoty, długie wieczory, które najlepiej spędzimy przy kawałku pysznego ciasta i szklance parującej herbaty podanej z samowara. 

   No właśnie, z samowara, zapomnianego już dziś - niestety. Urządzenia, którego urok młodzi czytelnicy znają zapewne z literatury.

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...

Obserwatorzy

Witam wszystkich i piszę jak się sprawy mają ...

" Żyje się tylko raz. A jeżeli żyje się dobrze, ten raz wystarczy ".
B.Franklin

... i to jest moje motto życiowe. A żyję, niech pomyślę ... o rany, to minęło już pół wieku, czyli jam wiekowa babcia!
Nie tylko jam wiekowa, ale i szczęśliwa babcia, bo mam dwoje wnucząt, które chcą żeby babcia coś dobrego do zjedzenia im zrobiła ... "u babci jest słodko, dom pachnie szarlotką" ...
Znakiem moim zodiakalnym jest Bliźniak, choć w życiu jestem jedynakiem.
Moi drodzy, myślę, że na tym blogu znajdziecie wiele ciekawych i interesujących rzeczy - przecież po to go założyłam, żeby dzielić się z Wami tym co wiem. Jednocześnie zaznaczam, że nie wszystko o czym tu napiszę, zostało przez mnie ugotowane, sprawdzone. Jeśli się zdecydujecie na jakąś potrawę, to na własne ryzyko - niestety.Ja staram się poddać pomysł, który sama prędzej czy później też wypraktykuję, i podzielę się z Wami moimi uwagami.Tak samo i wy możecie swoje uwagi wpisywać, będą mile widziane. WIĘC GOTUJMY RAZEM !!! Jak pożyję jeszcze z pół wieku, to może damy radę -:)