Majeranek

   W starożytnym Egipcie uchodził za symbol szczęścia. Ludy starożytne ceniły go zwłaszcza jako roślinę leczniczą, skuteczną przeciw wszystkim chorobom, a szczególnie przeziębieniom. 
   Dziś jest jedną z najpopularniejszych przypraw (nie tylko) w kuchni polskiej. Nawet w najmniejszym ogródku powinno znaleźć się kilka roślin majeranku, choć nie jest to roślina łatwa w uprawie. 
   Pochodzi ona z Południa, marznie więc podczas ostrych zim i musi być siana na nowo każdej wiosny, ale warta jest tego zachodu. 
   Występuje w kilku odmianach. Jedną z nich jest ulubione przez Francuzów i Włochów oregano. Znany pod nazwą Origanum majorana, przez co bywa mylony z lebiodką, rzeczywiście blisko spokrewnioną z majerankiem. Majeranek działa żółciopędnie, toteż ułatwia trawienie tłustych potraw.



W sklepie                                                       
Bez problemów kupimy suszony majeranek - paczkowane listki lub, rzadziej, suszone gałązki. Najlepiej jeśli są to kawałki liści, a nie proszek. Świeże zioło jest trudniej dostępne, Majeranek przechowujemy w zakręconym słoiku.

W kuchni                                                      
Majeranek ma wyrazisty, odrobinę słodkawy zapach i lekko szczypiący smak. Nadaje się głownie do ciężkich potraw: kiełbas, tłustych mięs, pasztetów, farszów mięsnych, wątrobianki, a także panierek i sosów. Jest niezbędnym składnikiem niektórych zup: flaczków, barszczu, grochówki, zupy kartoflanej czy jarzynowej. Można nim także aromatyzować ocet. Przyprawę dodajemy zwykle do potraw tuż przed podaniem.

W lecznictwie                                             
Majeranek reguluje trawienie, pomaga w nieżycie żołądka i chorobach układu pokarmowego, zalecany jest także przy biegunkach. Herbata z ziela ma właściwości uspakajające, olejek majerankowy bywa używany do inhalacji przy nieżytach górnych dróg oddechowych.

Możemy również zrobić maść majerankową, która jest doskonałym środkiem na dziecięce przeziębienia, typu katar. Aby otrzymać taką maść musimy utrzeć masło (masło nie może być solone) wraz z majerankiem w proporcji (1:1) i pozostawić ją do następnego dnia. Następnie topimy na maleńkim ogniu i odciskamy przez płótno. Do uzyskanej w ten sposób zielonkawej maści możemy dodać kroplę olejku majerankowego, sosnowego lub jałowcowego. Gdy już wszystko mamy gotowe, pozwólmy by masa sobie zastygła. Majerankową maścią smarujemy zakatarzony nos z zewnątrz i od środka. Pomaga także na stłuczenia i opuchnięcie.

Ciekawostki                                                 
Starożytni wykorzystywali maść sporządzoną ze świeżego łoju, majeranku i innych ziół w leczeniu reumatyzmu. Używano go również przy leczeniu ran po ukąszeniu węży, owadów i skorpionów. Uważano także, że wzmacnia serce i poprawia sprawność umysłu.
Benedyktyni od IX wieku produkowali - w znany tylko sobie sposób - likier majerankowy. W XVI wieku majeranek wykorzystywano jako tabakę. Przed upowszechnieniem się uprawy chmielu w procesie warzenia piwa stosowano majeranek. Służył także do aromatyzowania wody, którą obmywano ręce podczas uczt.

W ogrodnictwie                                         
Majeranek jest rośliną trwałą, ale w ciepłym klimacie. Potrafi wyrosnąć nawet do 40 cm. Kwitnie od lipca do sierpnia. Wymaga gleby lekkiej, wapiennej, zasobnej w składniki pokarmowe i wilgotnej. Wysiewa się go do skrzynek na początku wiosny, siewki pikuje się do gruntu, gdy minie obawa przymrozków. Majeranek zbiera się i suszy na początku lata, przed kwitnieniem. Ścina się rośliny na wysokości 6 cm nad ziemią, pozostawiając dolne części pędów, z których wyrosną nowe pędy boczne, pozwalające na powtórny zbiór jesienią. Wówczas wyrywa się całe rośliny, wiąże w pęczki i wiesza do powolnego suszenia w miejscu przewiewnym, dobrze ocienionym, aby nie straciły zapachu. Gdy wyschną wykrusza się liście i pączki kwiatowe, a łodygi usuwa, bowiem obniżają jakość przyprawy.