Fenkuł ... afrodyzjak z Włoch

Fenkuł w Polsce jest mniej znany niż we Włoszech i Francji.
Już Rzymianie doceniali anyżkowy zapach fenkułu.

      Koper włoski to wysoka, osiągająca nawet 2 m, bulwiasta roślina o kilku łodygach i pierzastych liściach. Bulwa ma gorzkawy, korzenny smak i anyżkowy zapach. 

      Jeśli chcemy nadać wyjątkowego smaku naszym potrawom, musimy przekonać się do tej aromatycznej rośliny. 

      Fenkuł, czyli koper włoski, pochodzi z rejonu Morza Śródziemnego, ale można go również spotkać w naszych

Fettucine

Fettucine - długie, płaskie wstążki makaronu, wyglądem przypominające tagliatelle. Makaron typowy dla rzymskiej kuchni, stosowany do mięsnych sosów i zapiekanek.

Makaronowe szaleństwo ...

Można cały świat objechać ale takich wystaw makaronów - jak we Włoszech - nigdzie nie zobaczymy. Z wrodzonym sobie poczuciem piękna, Włosi z setek rodzajów i kształtów swoich makaronów tworzą prawdziwe obrazy, mozaiki, cuda.

Gdy Francuzi chwalą się, że mają tyle gatunków serów ile dni w roku, to Włosi odpowiadają, że oni rodzajów swych makaronów nawet zliczyć nie potrafią. 

Tak jak nam trudno sobie wyobrazić jadłospis bez ziemniaków, tak Włosi nie potrafią żyć bez makaronu. 

Włosi za ziemniakami raczej nie przepadają, a jeśli już je zadają to najczęściej w formie frytek. 

Mięsa też jadają niewiele, ale za to mnóstwo "frutti di mare" czyli owoców morza. Innym źródłem białka - jak we Francji - są najrozmaitsze sery, a przede wszystkim włoski parmezan.

    Ciekawostki: śniadanie po włosku nazywa się collacione (czyt. kolaczione) i jest podobne do naszego. Kolacja zaś nazywa się cena (czyt. czena). Jest lekka, składa się zwykle z pieczywa, serów, owoców, mleka lub wina.

     Najciekawszym i najobfitszym posiłkiem w ciągu dnia jest obiad – pranzo (czyt. pranco), który wszyscy Włosi jedzą między godziną 12 a 13, bo wtedy jest przerwa obiadowa w biurach, fabrykach, sklepach, nawet na targowiskach.

    Na północy Włoch, na pranzo, jada się gęstą zupę na pierwsze danie albo ryż, ale na południu Włoch króluje tak zwana pasta,czyli makarony. Pasty jada się dużo, pełniutki głęboki talerz. Po paście są „frutti di mare” z warzywami i wreszcie deser. Często do obiadu popija się wino, zależnie od zamożności – od najtańszego do najkosztowniejszego.

     Tak więc można by rzec, że pasta jest jest właściwie podstawowym posiłkiem Włochów (biednym nieraz musi wystarczyć za cały obiad).

A teraz zapoznajmy się bliżej z rodzajami - niektórych - włoskich makaronów:

Spaghetti znane jest niemal we wszystkich krajach. Są to twarde rurki, dość długie i wąskie o rozmaitej grubości.

Maccheroni bywają na ogół szersze, krótkie lub bardzo długie. Krótkie, ukośnie cięte, zwą się penne, a te, które są po wierzchu prążkowane, noszą nazwę rigatoni.

    Tak spaghetti, jak i maccheroni trzeba gotować szybko, we wrzącej, osolonej wodzie, szybko odcedzić i nie płukać, ale dodawać trochę tłuszczu by się nie zlepiły.

Wśród maccheroni bywają i takie rury, bo już nie rurki, w które wchodzi wąska kobieca ręka, a które się zwykle nadziewa, np. szpinakiem, farszem z mielonych rybek.

    Trochę podobne do nich są tak zwane cannelloni – przysmak rzymski, podobny do naszych naleśników z rozmaitym nadzieniem.

Tagliatelle i fettuccino to ten typ makaronów, który my nazywamy kluseczkami lub łazankami. Do nich należą też muszelki, kokardki, gwiazdki , itp. Żeby było ich jeszcze więcej, są i kolorowe. Na przykład barwione sokiem z marchwi czy pomidorów na żółto lub czerwono, albo szpinakiem na zielono. Ten typ makaronów trzeba nieraz po ugotowaniu przepłukiwać zimną wodą lub podaje się je jako gęstą zupę w sosach lub z masłem i tartym serem.

Odsyłacz (tak nazwę go i zawsze będę Was odsyłała do notek powiązanych z postami tego bloga). Nie będę już przenosiła (bez sensu) tylko podam linki, które będą się znajdować na moim blogu nr. 1 
Co warto wiedzieć o makaronie? 
Makaron po chińsku x 2 poproszę 
 

Słowniczek kulinarny - "T"

Tabasco - sos wytworzony ze strąków bardzo ostrej papryki, które gniecie się na miazgę i solone umieszcza się na 3 lata w dębowych beczkach. Potem usuwa nasiona i skórki, a płynny sos miesza z octem. Już jedna kropla wystarczy, aby potrawa nabrała ostrości.

Tagliatelle - makaron o kształcie długich wstążek, uważany za jedyną z najlepszych bolońskich odmian "pasty". Makaron typu tagliatelle podaje się najczęściej z sosem mięsnym lub grzybowym.

Tapas - drobne zakąski zimne lub gorące, tradycyjnie podawane w hiszpańskich barach. Przyrządzane są zwykle ze skorupiaków, warzyw lub mięsa.

Tofu - biała gładka masa utworzona z nasion soi. Ma słodkawy smak i delikatny zapach. Używa się jej do sporządzania dań z warzyw, jajek, krabów. W kuchni wegetariańskiej zastępuje mięso. Występuje w kilku odmianach, jako tofu jedwabiste, miękkie i twarde. W lodówce przechowuje się przez tydzień, zanurzone w codziennie zmienianej wodzie.

Tortilla - w Hiszpanii jest to rodzaj omletu z różnymi dodatkami, który smaży się na dużej patelni. W Ameryce Środkowej tortillas to nie duże placki, podobne do naleśników, smażone z kukurydzianego ciasta.

Słowniczek kulinarny - "P"

Papaja - duży przypominający kształtem gruszkę owoc z drzewa tropikalnego. Ma cienką, pomarańczowej barwy skórkę i słodki, pachnący miąższ. Zielona, niezbyt dojrzała, bywa spożywana jako jarzyna. Dojrzałą podaje się jak melony, do wędzonych wędlin, pikantnych potraw. Skropiona rumem jest lekkim deserem.

Parmezan - bardzo twardy ser dojrzewający 2-4 lata. Dzięki małej zawartości wody można go przechowywać przez długie miesiące (w lodówce). Utarty ma w kuchni szerokie zastosowanie. Posypuje się nim spaghetti, sałatki, warzywa i rybne zupy. Zagęszcza sosy, flaki, dodaje do słonych wypieków. Parmezanem posypuje się potrawy przygotowane do zapiekania w beszamelu.

Pasta - włoska nazwa makaronu, przyjęta powszechnie w wielu kuchniach świata. Zazwyczaj wyrabiana z semoliny (pszenicy durum), wody, jaj i oliwy z oliwek. Pasty przyprawiane są szpinakiem, pomidorami, sokiem z czerwonych buraków, szafranem, ziołami i wówczas mają tęczowe barwy. Włosi znają dziesiątki kształtów i fasonów past - inne podają z sosami mięsnymi, jeszcze inne przeznacza się do zapiekanek, sałatek, zup.

Pekan - północnoamerykańskie orzechy, słodsze od włoskich i bardziej aromatyczne. Używa się ich do surówek, zapiekanek i potraw wegetariańskich. Słynny pecan pie to ciasto na kruchym spodzie z grubą warstwą orzechowego nadzienia.

Pesto - gęsty sos utarty z orzeszków pinii (patrz piniole), świeżej bazylii, czosnku, parmezanu i oliwy z oliwek. Pesto ma świeży, ostry smak i aromat. Sos podaje się do makaronu, warzyw i przyprawia nim inne sosy.

Piniole - nasiona szyszek pinii, jadane na surowo lub prażone jak orzeszki ziemne.

Pięć smaków - chińska mieszanka przypraw, w skład której wchodzą zmielone korzenie: anyżek gwiazdkowy, koper włoski, goździki, cynamon i kwiat pieprzowy. Mieszankę kupuje się gotową w sklepie, najlepiej w sklepie z artykułami azjatyckimi. Ma dość łagodny smak i bardzo bogaty aromat. Pięć smaków służy głównie do przyprawiania kurczaka i kaczki.

Piure - (purée) ugotowane i przetarte przez sitko ziemniaki lub warzywa, czasem wszelkie potrawy o kremowej konsystencji. Owoce piure są podstawą lekkich deserów. Ziemniaki piure towarzyszą delikatnym daniom z ryb i mięsa. Piure jarzynowe przyprawia się często śmietaną, żółtkami, a ziemniaki mlekiem, śmietanką i świeżym masełkiem. Zupy piure z grochu, podawane jako garnitur do golonki wieprzowej.

Platan - nazywany czasem bananem skrobiowym, tylko wyglądem przypomina banany. Surowy nie nadaje się do jedzenia. Większy i mniej słodki od banana podawany jest jako jarzyna. Piecze się go na ruszcie, smaży w głębokim tłuszczu, dodaje do duszonych potraw.

Polenta - włoska potrawa przyrządzana z ciasta kukurydzianego, które ochładza się i rozsmarowane na marmurowych płytach, a następnie kroi się w kostkę, krążki i smaży lub zapieka. Podaje jako dodatek do sosów, duszonych mięs i ryb lub jako samodzielne danie.

Prosciutto - włoska nazwa surowej, wędzonej lub gotowanej szynki. Poza Italią używa się tego określenia do surowej szynki (wędzonej lub suszonej) podawanej w cieniutkich płatkach.